Łuszczyca

Łuszczyca jest chorobą dotykającą od 2 do 4% całej populacji. Głównie dotyka ona osoby białej rasy (zarówno kobiety jak i mężczyzn). Poprzez intensywny podział komórek, naskórek ulega nadmiernemu złuszczaniu. Warto zaznaczyć, że łuszczyca jest chorobą dziedziczną, ale nie zakaźną.

Objawy
Łuszczyca objawia się ciemnoczerwonymi bądź różowymi plamami, które pokryte są srebrnymi łuskami. Jej występowanie może być widoczne na każdej części ciała, nawet na paznokciach, dłoniach czy we włosach. Najczęściej występuje jednak na kolanach, łokciach oraz pośladkach. Warto zaznaczyć, że u różnych osób nasila się w różnych miejscach. Wielkość łusek wynosi od kilku milimetrów do nawet kilkunastu centymetrów.

Ze względu na charakter łusek i ich występowanie można mówić m.in. o łuszczycy geograficznej (łuski poprzez łączenie dają wrażenie zarysów obszarów, państw, kontynentów itp.), łuszczycy obrączkowatej (występowanie łusek w kształcie obrączkowatym ciała), łuszczycy plackowatej kropelkowej czy stawowej. To jednak tylko kilka z kilkunastu odmian tej choroby.

Typy łuszczycy
Występowanie łuszczycy może być dziedziczne lub nie. Jeśli jeden z rodziców choruje na łuszczycę, szanse dziecka na odziedziczenie choroby wynoszą około 15-25%. Jeśli dwoje rodziców choruje na łuszczycę, możliwość, że dziecko również będzie ją miało wynosi już od 50 do 70%.  W przypadku łuszczycy dziedzicznej osoby chorują przede wszystkim w okresie od ok. 10 do 25 roku życia. Choroba ta charakteryzuje się skłonnością do nawrotów. Łuszczyca przekazywana jest w genach, których posiadanie nie musi oznaczać samo zachorowanie. Może okazać się, że dopiero nasze wnuki zachorują na tą przypadłość.

W przypadku drugim, łuszczycy sporadycznej, łuszczyca pojawia się, gdy nikt z rodziny nie choruje. Choroba dotyka głównie osoby między 57 a 60 roku życia. Jednak wzrost zachorowań widoczny jest już po 40 roku życia.

Wśród czynników, które mogą przyczynić się do łuszczycowatych reakcji skórnych są infekcje, uszkodzenia i podrażnienia skóry, zażywanie lekarstw i alkoholu, a także stres oraz silne wstrząsy psychiczne.

Leczenie łuszczycy
Obecnie nie ma niestety lekarstwa na to, by całkowicie wyleczyć łuszczycę. Cięższe przypadki leczone są fototerapią promieniami UB i fotochemoterapią UVA. W przypadku lżejszych odmian wykorzystuje się także preparaty zawierające kwas salicynowy, mocznik, siarkę czy pochodne witaminy 3. Stosowane są również liczne kremy, maści oraz żele. Takie leczenie przebiega głównie dwuetapowo. Po pierwsze usuwane są nagromadzone łuski, a następnie próbuje się zahamować rozwój oraz podział komórek. Przy łuszczycy ważne jest także przestrzeganie diety, czyli spożywanie świeżych owoców, warzyw, a także mięsa i tłustego nabiału.

źródło zdjęcia: Amber Y Goedkoop, Maarten C Kraan, Daisy I Picavet, Menno A de Rie, Marcel BM Teunissen, Jan D Bos and Paul P Tak / Foter.com / CC BY