Jadłowstręt psychiczny – anoreksja

O anoreksji wiemy już coraz więcej. Powszechna jest wiedza, że jest to choroba psychiczna, której objawi widoczne są w ciele chorego. To zaburzenie odżywiania. Osoba chora celowo odmawia sobie jedzenia, aby stracić na wadze. Obraz jej osoby jest zaburzony poprzez występowanie objawów dysmorfofobii, które głównie polegają na przekonaniu o tym, że jakaś część ciała chorego wygląda brzydko, grubo lub po prostu nieestetycznie.

W największej grupie ryzyka zachorowalności na tę chorobę są osoby w wieku od czternastego  do osiemnastego roku życia. U siedemdziesięciu pięciu procent chorych pierwsze symptomy rozpoczęły się przed dwudziestym piątym rokiem życia.

Zdefiniowano dwa rodzaje anoreksji, pierwsza – jadłowstręt psychiczny, druga – jadłowstręt psychiczny atypowy. najbardziej niebezpiecznym i głównym skutkiem tej choroby jest stopniowe wyniszczanie organizmu, które bardzo często wywołuje nieodwracalne zmiany. W przypadku nieleczenia choroby do śmierci dochodzi w dziesięciu procent przypadków.

Co może wywołać anoreksję?

Powody odmawiania sobie posiłku przez osoby chore są bardzo rożne. Najczęściej jednak jest to usilne kontrolowanie własnego świata, dążenie do osiągnięcia czystości i perfekcjonizmu, chęć bycia lekkim i szczupłym, ale także chęć zadania sobie kary, a nawet śmierci.

Jakie objawy fizyczne towarzyszą anoreksji?

Niskie ciśnienie, zaparcia, wzdęcia, brak miesiączki, krótki oddech, zawroty i bóle głowy, omdlenia, anemia, zimne dłonie, obrzęki dłoni i stóp, meszek na twarzy i ciele, wypadanie włosów, bladość.