Nadczynność tarczycy

Nadczynność tarczycy należy do jednej z najczęstszych chorób tarczycy, obok niedoczynności. Określa się w ten sposób stan chorobowy, który jest wynikiem zbyt dużej produkcji hormonów tarczycy.

Nadczynność tarczycy można podzielić na główne choroby, są to:

• choroba Gravesa-Basedowa – to autoimmunologiczna choroba, podczas której organizm sam siebie atakuje. Zaczyna produkować immunoglobiny klasy lgG, które poprzez fizjologiczne naśladowanie działania hormonu tyreotropowego przysadki (TSH), pobudzają tarczycę do produkcji horomonów – tyroksyny i trójjodotyryniny. Powoduje to wystąpienie objawów klinicznych. Jedną z cech charakterystycznych tej choroby jest pojawienie się wola miąższowego oraz wytrzeszcz oczu. Choroba ta jest najczęstszą chorobą wywołaną nadczynnością tarczycy występującą u dzieci.
• wole guzkowe toksyczne – powstają poprzez powstanie guzka lub guzków w miąższu tarczycy. Guzki te produkują hormony tarczycy i nie podlegają fizjologicznej kontroli sprężenia zwrotnego, które jest zależne od TSH. Najczęściej guzki te mają postać łagodną, jednak czasem mogą się zmienić na złośliwe. W tym przypadku wytrzeszcz oczu nie występuje.

Leczenie:

• leczenie farmakologiczne, poprzez podawanie tyreostatyków. Początkowo są to duże dawki, które z biegiem czasu się zmniejsza.
• leczenie operacyjne, polegające na częściowym lub całkowitym usunięciu tarczycy.
• radioterapia. Skutki uboczne mogą być dość uciążliwe, jednakże warto przez nie przebrnąć. Jest to leczenie jodem radioaktywnym.
• leczenie wspomagające, za pomocą beta-blokerów

Objawy:

• nadpobudliwość
• potliwość
• przyspieszona akcja serca
• duszność
• osłabienie
• utrata wagi
• zwiększony apetyt
• drżenie rąk
• poddenerwowanie
• wytrzeszcz oczu
• bezsenność
• zwiększenie tarczycy